PRESSROOM

O analitykach danych my pisaliśmy już wielokrotnie (choćby tu lub tu), ale coraz częściej zaglądają oni także do mediów. Całkiem niedawno pojawili się i na gazetapraca.pl, w ciekawym artykule „Badacz danych poszukiwany”. Do przeczytania całego gorąco zachęcamy, a oto fragmenty:

„Hal Varian, główny ekonomista Google, uważa, że badacz danych jest jednym z najbardziej pożądanych zawodów tej dekady. Szacuje się, że do 2020 r. na amerykańskim rynku pracy może zabraknąć nawet 4 mln tych specjalistów.

Jeszcze w 2008 r. żaden z użytkowników międzynarodowego biznesowego serwisu społecznościowego LinkedIn nie pracował na stanowisku Big Data Scientist. Pięć lat później było ich blisko 3,5 tysiąca. Kiedy w 2013 r. Uniwersytet w Iowa uruchomił kierunek Analityka Biznesowa i Systemy Informacyjne, zapisało się na niego niewiele ponad 170 studentów.

Dziś już wiadomo, że za kolejne pięć lat potentaci z Doliny Krzemowej będą mieć poważny problem z obsadzeniem wakatów w tym sektorze. O światowym zagłębiu IT można powiedzieć wiele, ale na pewno nie to, że czeka na przyszłość z założonymi rękoma. Niedawno Josh Sullivan, lider niemal półtysięcznej grupy „badaczy danych” w firmie konsultingowej Booz Allen Hamilton podkreślał, że jeżeli ktoś w swoim profilu zawodowym na wspomnianym LinkedIn ma wpisane „data science”, to pewnie otrzymuje do stu maili dziennie. Wszystkie zawierają propozycję zatrudnienia. (…)

W Polskich raportach płacowych takie stanowisko nie istnieje. W Stanach Zjednoczonych portal DataJobs oszacował średnie zarobki początkujących badaczy danych na 50-75 tys. dol. rocznie. W przypadku doświadczonych analityków to już pensja rzędu 65-110 tys. dolarów. Z kolei według Burtch Works mediana zarobków badacza ze stażem do 3 lat, dyplomem uniwersyteckim i dobrą znajomością języków programowania oraz metod statystycznych wynosi 80 tys. dolarów. Ci, którzy pracują w branży dłużej, mogą liczyć nawet na 150 tys. W dol. To kwoty, które zarabiają prawnicy, lekarze i doświadczeni programiści.”

ŹRÓDŁO: Badacz danych poszukiwany

W lipcu 2013 roku trójmiejska wyborcza.pl opublikowała obszerny artykuł o poszukiwaniu Iwony Wieczorek przez analityków kryminalnych z gdańskiej Prokuratury. Pozostaje niewygodne pytanie: dlaczego sprawa czekała na analizę aż trzy lata? Zapraszamy do zapoznania się z całym artykułem, a dla leniwych publikujemy jego fragmenty:

„O godz. 3.30 nad ranem trzy osoby stanęły przy „Bacówce” w Gdańsku Jelitkowie, nieopodal wejścia na plażę nr 63. Dwoje z nich to Dorota i Darek – analitycy kryminalni Prokuratury Okręgowej w Gdańsku. Trzecim był ich przełożony, prokurator Jakub Chrząszcz. Zaczęli rozmawiać. Dokładnie trzy lata wcześniej przeszła tędy Iwona Wieczorek. Szczupła i zgrabna 19-letnia blondynka, która wracała samotnie z nieudanej imprezy w sopockiej dyskotece. (…)

Właśnie dlatego analitycy z prokuratury przyszli w to miejsce dokładnie trzy lata później. (…) Na sprawie Iwony wszyscy kolejno łamią sobie zęby. (…) W końcu za wygraną dała pani prokurator i współpracujący z nią zespół policjantów. W zeszłym roku śledztwo w sprawie zaginięcia Iwony Wieczorek umorzono, zostały po nim 23 tomy akt, w sumie około 4600 stronic dokumentacji. I gdy już wydawało się, że pozostaje jedynie czekać na jakieś przypadkowe odkrycie – uznano, że z zagadką zaginięcia Iwony powinno zmierzyć się troje analityków kryminalnych, którzy pracują w Prokuraturze Okręgowej w Gdańsku: Dorota, Dagmara i Dariusz. (…)

Analitycy kryminalni to zupełnie nowa funkcja w strukturach polskiej policji i prokuratury. Sami nie prowadzą śledztwa, wspomagają je jednak, a nieraz ratują poprzez skojarzenie informacji, które z pozoru wydawały się nie mieć związku. Z gęstwiny kont bankowych lub numerów telefonicznych potrafią wyciągnąć wnioski na temat powiązań pomiędzy konkretnymi osobami i roli, jaką one pełnią w mechanizmie przestępstwa. Pracują zespołowo. Jeśli mają wątpliwości, spierają się i szukają słabych punktów tak długo, aż je znajdą. Swoje ustalenia spisują w formie raportów, tabel, wykresów i diagramów, które następnie przedstawiają śledczym. (…)

Zasady takiej metodologii pracy śledczej opracowano najpierw w USA, już pół wieku temu. W latach 80. zaczęły przenikać do Europy. Analityków kryminalnych zatrudniły najpierw policje Wielkiej Brytanii i Holandii. Dziś na Zachodzie Europy jest to standard. Polska policja możliwością zatrudnienia analityków kryminalnych zainteresowała się w 2001 r.”

ŹRÓDŁO/ŹRÓDŁO OBRAZKA: Nie udało się Rutkowskiemu, poległ jasnowidz z Człuchowa. Może oni znajdą Iwonę Wieczorek?

„Archiwa X” pracują na podstawie śladów zabezpieczonych przed laty, których identyfikacja stała się możliwa dzięki rozwojowi technik kryminalistycznych. Do rozwikłania trudnych spraw przyczyniają się także nowe źródła osobowe oraz żmudna praca analityczna, dochodzeniowa i operacyjna.(…)

O utworzeniu nowego zbioru w bazach policyjnych poświęconego zabójstwom niewykrytym poinformował zastępca dyrektora Biura Służby Kryminalnej KGP insp. Tomasz Józefiak. To narzędzie pomocne w procesie analitycznym poszukiwania wspólnych cech poszczególnych morderstw.

– Baza pozwala na usystematyzowanie wszystkich informacji i śladów zebranych na miejscu przestępstwa. Wprowadzamy do niej – obok przestępstw niewykrytych – także zabójstwa charakterystyczne. Do zbioru wprowadzane są także wybrane przypadki zaginięć. Analiza danych może być pomocna np. w wykrywaniu przestępstw seryjnych – wyjaśnił.”

ŹRÓDŁO: 167 spraw kryminalnych wciąż czeka na wyjaśnienie przez policyjne „archiwa x”

„Analizując przepływy finansowe przedsiębiorstw, często zadajemy sobie pytanie z jakich źródeł pochodzą środki finansowe oraz, co ważniejsze, gdzie trafiły dalej? Odpowiedź na to pytanie zazwyczaj nie jest prosta podobnie jak jej przekazanie w jasny i czytelny sposób.

Rozwiązaniem dla prezentacji przepływów jest wykres Sankey’a. Pod tą nazwą kryje się wykres przedstawiający bilansujące się strumienie, w których kierunek strzałki wskazuje na kierunek przepływu (wpływy bądź wypływy z podmiotu gospodarczego), natomiast szerokość strumienia odzwierciedla jego wielkość lub wartość.

Wymyślony przez kaptiana Matthew Sankeya wykres służył początkowo do prezentacji danych odnośnie sprawności silników – dopiero potem zyskał szerokie zastosowanie w naukach o przyrodzie, a także w analizie przepływów pieniężnych. (…)

W analogiczny sposób można przedstawiać wyniki analizy kryminalnej wyciągów bankowych. Głównym celem takich analiz jest wskazanie beneficjentów przelewów środków pochodzących z działalności niezgodnej z prawem, a także źródeł finansowania takiej działalności.”

ŹRÓDŁO: Follow the money, czyli wykres Sankeya pokazuje gdzie są pieniądze

ŹRÓDŁO OBRAZKA: “Follow the Money” Visio Sankey Diagram

„Ryszard Bogucki, uniewinniony od zarzutu udziału w zabójstwie gen. Marka Papały, ma otrzymać 1,1 mln zł odszkodowania za niesłuszne aresztowanie w zawiązku z tą sprawą – poinformował rzecznik katowickiego sądu. Kwotę tę zapłacą obywatele, a nie prowadzący sprawę prokuratorzy, policjanci i nadzorujący ich ministrowie. 

Ryszard Bogucki na początku lat 90. był wschodzącą gwiazdą biznesu. Miał firmę handlującą luksusowymi samochodami. Brylował na salonach, często gościł na łamach kolorowej prasy, udzielał wywiadów o sobie i jak osiągnąć sukces w interesach. Młody, przystojny, elokwentny i bogaty – czego chcieć więcej. Był jurorem podczas wyborów Miss Polonia. Głośno potem komentowano jego spektakularny ślub z laureatką konkursu. I zaraz potem jego gwiazda zgasła. Narobił malwersacji, firma splajtowała, a za nim rozpisano list gończy. Ukrywał się, jak się później okazało, na Wybrzeżu, u samego Nikodema Skotarczaka, słynnego Nikosia. Zapewne w kryjówce u Nikosia odbyło się pasowanie Ryszarda Boguckiego na gangstera. Przystał do świata polskiej mafii. Wszedł w łaski bossów gangu pruszkowskiego. To na ich zlecenie, jak udowodnił późniejszy proces, zastrzelił 5 grudnia 1999 r. (wraz z Ryszardem Niemczykiem) Andrzeja K. ps. Pershing.

Bogucki od początku twierdził, że nie ma nic wspólnego z zabójstwem gen. Papały. Analitycy kryminalni badający akta policyjnej grupy „Generał”, powołanej do wyjaśnienia sprawy zabójstwa komendanta policji, zwracali uwagę, że nie sprawdzono nawet bilingów Ryszarda Boguckiego. (…)

Ryszard Bogucki odsiaduje wyrok skazujący go na 25 lat więzienia za zabójstwo Andrzeja K., „Pershinga”. Ma dużo czasu, by sądzić się z państwem polskim. Kwota jaką żądał jest wyższa, bo wynosi 22,5 mln zł, prawnicy nie wykluczają apelacji.”

ŹRÓDŁO: Bogucki, czyli bezradność śledczych

„W dniach 09-11 czerwca 2015 r. w Centrum Szkolenia Straży Granicznej im. Żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza w Kętrzynie odbyło się kolejne Seminarium Analityków Kryminalnych Straży Granicznej, w którym uczestniczyli analitycy kryminalni z oddziałów Straży Granicznej, a także zaproszeni goście z Komendy Głównej Policji, Komendy Wojewódzkiej Policji w Gdańsku, Prokuratury Apelacyjnej w Gdańsku oraz wykładowcy z Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu.

W trakcie seminarium wymieniano się doświadczeniami oraz problemami, z którymi spotykają się w trakcie pracy analitycy kryminalni. Zapoznano się z nową formą analizy geoprzestrzennej, a także z oprogramowaniem do jej wykonania.”

ŹRÓDŁO: Centrum Szkolenia Straży Granicznej

„Włochy obchodzą 23. rocznicę zamordowania przez mafię sędziego Giovanniego Falcone i członków jego eskorty. Do Palermo na jej obchody przyjechało ponad 40. tysięcy młodych ludzi oraz przedstawiciele najwyższych władz kraju.

Jesteśmy tu, powiedział prezydent Sergio Mattarella, by odnowić obietnicę, pokonamy mafię, wyeliminujemy ją z życia społecznego. Włoski prezydent, pochodzący z Palermo, wie, czym jest mafia: z ręki Cosa Nostra w 1980 roku zginął jego brat Piersanti, działacz polityczny. 

Pamięta też o Giovannim Falcone, jego żonie Francesce Morvillo oraz trzech członkach eskorty, zabitych 23 maja 1992 roku przez ładunek trotylu ważący pół tony na szosie z lotniska do miasta. Oni wierzyli w ostateczne zwycięstwo państwa nad mafią, przypomniał swoim rodakom włoski prezydent. (…)

Włoskie organizacje przestępcze przechodzą ciągłe przemiany, dostosowują się do sytuacji. Gdy jedni gangsterzy zostają zatrzymani, a grupy rozbite, na ich miejsce pojawiają się kolejne. Działają bez rozgłosu, głównie zajmując się przemytem, handlem podróbkami oraz dystrybucją narkotyków na olbrzymią skalę. 

Falcone, doświadczony w pracy, najpierw sędziego sądu upadłościowego, później biura śledczego w Palermo zaczął przyglądać się mechanizmom prania brudnych pieniędzy śledząc transakcje finansowe, powiązania polityczne i biznesowe. Dzięki temu rekonstruował siatkę. Tak się pracuje do dziś. To między innymi dzięki niemu Włosi mają najlepiej przygotowaną grupę do walki z mafią.”

ŹRÓDŁO: prawo.money.pl

ŹRÓDŁO OBRAZKA: Public domain/Wikimedia

„Do zdarzenia doszło 1 kwietnia 2015 roku w Rzgowie, na terenie powiatu łódzkiego-wschodniego. W tym dniu około godziny 13:00 do pracownika kantoru przewożącego znaczną ilość gotówki w różnej walucie podbiegło dwóch mężczyzn, którzy po uderzeniu go w twarz, przewróceniu na ziemię i kopaniu po ciele skradli kilkaset tysięcy złotych. Część gotówki w związku ze stawianym przez pracownika kantoru oporem rozsypała się. Sprawcy z łupem wsiedli do zaparkowanego nieopodal pojazdu i odjechali w nieznanym kierunku.

– Policjanci na miejscu rozboju przeprowadzili oględziny, zabezpieczyli ślady kryminalistyczne, monitoring a także przesłuchali świadków. Z uwagi na charakter sprawy w działania zaangażowali się funkcjonariusze z Wydziału Kryminalnego Komendy Wojewódzkiej Policji w Łodzi. Prowadzone wspólnie ustalenia pozwoliły na wytypowanie pojazdu na niemieckich numerach rejestracyjnych, którym mogli poruszać się sprawcy. Okazało się, że Carisma została sprowadzona do Polski a następnie odsprzedana bez stosownej umowy – informuje podinsp. Joanna Kącka z KWP w Łodzi.

– Szczegółowa analiza kryminalna doprowadziła do kolejnych ustaleń wiążących ten napad z pracownicą kantoru. Z zebranych informacji wynikało, że 38-letnia kobieta mogła przekazywać istotną wiedzę bezpośrednim sprawcom rozboju.

Policjanci wytypowali trzech mężczyzn wcześniej już wielokrotnie notowanych za konflikty z prawem. Podejrzewani ci wywodzą się ze środowiska pseudokibiców, a jeden z nich występuje w roli oskarżonego w toczącym się przed Sądem Okręgowym w Łodzi procesie w sprawie tzw. ustawki, w trakcie której śmierć poniósł jeden z uczestników – dodaje rzecznik komendy wojewódzkiej. 29 kwietnia 2015 roku funkcjonariusze z komendy wojewódzkiej i powiatowej, wsparci przez policyjnych antyterrorystów, we wczesnych godzinach rannych dotarli pod kilka wytypowanych adresów na terenie powiatu pabianickiego, łaskiego i tomaszowskiego.”

Zatrzymano cztery osoby.

ŹRÓDŁO: EPAinfo.pl

„Starego waluciarza zabito w windzie w biały dzień. Nikt nie widział sprawcy. Zbrodnia doskonała? (…)

Po 30 latach analitycy kryminalni Prokuratury Okręgowej w Gdańsku ponownie sięgnęli po akta sprawy. Przeanalizowali spójność wszystkich wersji przesłuchań.

Zdecydowano się ponownie wezwać na przesłuchanie syna ofiary, Wojciecha, dziś już starszego mężczyznę. – Stoję za tym, że ojca zabił ktoś z cinkciarzy. Jego kolega powiedział mi, już po zabójstwie, że w dniu, w którym zginął ojciec, zrobił dużą kasę. Dziś już za dużo nie pamiętam. Nie pamiętam żadnej krwi, zadrapań. Zapamiętałem okulary, bo włożyłem je później ojcu do trumny – powiedział policjantom. To dodatkowo dało do myślenia śledczym. Z przeprowadzonej analizy kryminalnej najważniejszy wniosek był taki: na początku sprawy baczniej należało przyjrzeć się hipotezie, że zabójcą jest syn.

– Można odnieść wrażenie, że syn w ogóle nie wyglądał na przejętego całą sprawą – zarówno przed laty, jak i dziś. Nie był zaangażowany. A przecież zabito mu ojca i sprawcy nie odnaleziono, powinien być wkurzony – mówi prokurator pracujący dziś nad sprawą. – Tymczasem on w ogóle nie wydawał się przejęty. Nie pamiętał szczegółów. Proszę sobie wyobrazić: mamy do czynienia z sytuacją wyjątkową, zabity zostaje ojciec. Syn codziennie mija miejsce zbrodni, mieszka tam do dziś i nie pamięta okoliczności. Dla porównania: dziewczynka, która wówczas schodziła na spacer z psem, dziś pamiętała całe zdarzenie, tak jak to czytamy w starych protokołach. Takich rzeczy się nie zapomina – analizuje prokurator.

(…) Śledczy wydali decyzję o przesłuchaniu żony Wojciecha. Okazało się to jednak niemożliwe. Kobieta zmarła tydzień przed przesłuchaniem – była chora na nowotwór. Sprawa uległa przedawnieniu.”

ŹRÓDŁO: gazeta.pl

ŹRÓDŁO OBRAZKA: galeria.trojmiasto.pl