Nowojorska policja, jak wiele innych miejskich organów ścigania, jest nie tylko dobrze uzbrojona ale i starannie skomputeryzowana. Jej mózgiem jest Real-Time Analysis and Critical Response Division. Analitycy przestępczości i inni magicy od technologii siedzą przed ekranami szerokimi na 10 metrów, na których wyświetlane są popularne stacje newsowe, aktualna mapa aktywności sejsmicznej, obrazy niektórych z 500 kamer monitoringu miejskiego, skierowanych na Hollywood. Po środku wyświetla się mapa satelitarna wskazująca ostatnie interwencje i aresztowania na terenie miasta: kilka włamań, napaści, strzelanina. Na nieco mniejszym monitorze szef dywizji, kapitan John Romero, obserwuje niewielki fragment Los Angeles, w którym doszło do aż trzech kradzieży samochodów i dwóch włamań na posesję, wszystko w przeciągu ostatnich sześciu miesięcy. Zgodnie z obliczeniami nowo wprowadzonego algorytmu, jest to znak że ta okolica jest bardziej narażona na incydenty przestępcze, niż inne.
Algorytm ten to nic innego jak forma predyktywnej prewencji. Dzięki dekadom gromadzenia informacji z raportów o przestępczości, algorytm na bieżąco i w czasie rzeczywistym analizuje informacje i identyfikuje obszary o wysokim prawdopodobieństwie wystąpienia przestępstw danego typu, zaznaczając na mapie czerwone kwadraty. Informacje te błyskawicznie trafiają do policyjnych wozów patrolowych. „Włamywacze mają tendencję do trzymania się obszarów, z których wcześniej udało im się wykraść intratny towar” – mówi Romero – „I to powoduje, że algorytm oznacza je na mapie”.
Prewencja predyktywna jest tylko jednym z narzędzi tej wysoko technologicznej i skupionej na informacjach ery. Od kiedy pozyskiwanie, gromadzenie i analizowanie danych staje się coraz tańsze i łatwiejsze, organy ścigania na całym świecie implementują rozwiązania, które wykorzystują potencjał technologiczny do zdobywania coraz lepszych informacji. Potencjał tych narzędzi budzi jednak sporo wątpliwości, głównie tych dotyczących prywatności uczciwych obywateli, kontroli policyjnej oraz tego jakie decyzje mogą być podejmowane w oparciu o algorytm komputerowy.
„To nie jest Raport Mniejszości” – mówi Jeffrey Brantingham, profesor antropologii z UCLA, który uczestniczył w budowaniu systemu prewencji predyktywnej – „Raport Mniejszości opowiada o przewidywaniu kto popełnił przestępstwo, zanim ów to zrobił. My przewidujemy jedynie gdzie i kiedy może się to wydarzyć.”
System do przewidywania aktywności gangów, przestępstw narkotykowych czy strzelanin, używany jest nie tylko w LA, ale też w wielu innych aglomeracjach USA i nie tylko. Policja w Atlancie używa go do przewidywania kradzieży. Seattle do namierzania przestępczości z bronią palną. W angielskim hrabstwie Kent namierza się złodziei i handlarzy narkotyków. Z resztą tam system służy nie tylko do wysyłania odpowiedniej liczby patroli w określone miejsca, ale też do formowania grup wolontariuszy działających na rzecz bezpieczeństwa swojej społeczności.
Jennifer Lynch, adwokat z Electronic Frontier Foundation twierdzi jednak, że działanie to niesie za sobą pewne niebezpieczeństwo: może się wydawać, że wyniki generowane przez zaawansowany technologicznie system powinny być prawdziwe, podczas gdy często zapomina się, że informacje do niego wprowadzone mogą być efektem pomówień, pomyłek i nieprawidłowych założeń. Mogą być błędne. Z kolei emerytowany profesor socjologii z Massachusetts Institute of Technology, Gary Marx, obawia się, że technologia taka może prowadzić do wzmożonej podejrzliwości wobec osób na oznaczonych przez system obszarach i narazić je na niepotrzebne przesłuchania czy przeszukania. Podejmowanie ważnych decyzji na podstawie wyników komputerowych może według niego doprowadzić do czegoś co nazywa ‘tyranią algorytmu’. „W Związku Radzieckim, przez totalitarną kontrolę było naprawdę niewiele przestępczości o charakterze ulicznym” – mówi – „Ale na Boga, za jaką cenę?”
A Ty jak sądzisz? Gdzie przebiega granica zaufania wobec podzespołów komputera? Czy wszędobylski ‘surveillance’ jest skuteczną i dobrą metodą zapobiegania przestępczości, czy też zagrożeniem dla uczciwych obywateli? I czy możliwy jest jakikolwiek kompromis pomiędzy spierającymi się frakcjami?
ŹRÓDŁO: Predicting crime, LAPD style
ŹRÓDŁO OBRAZKA: Wikipedia
* Niniejszy artykuł nie jest tłumaczeniem, lecz swobodnym omówieniem treści zawartych w publikacji źródłowej.
Dodaj komentarz