„Krajowy wykaz zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem gromadzi dane o kradzieżach muzealnych powstałych po roku 1970, a od 1992 dokumentuje również straty poniesione przez związki wyznaniowe, kolekcjonerów prywatnych oraz inne instytucje.”
Prowadzą go analitycy z Działu Analiz Kryminalnych Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów (NIMOZ). Specjaliści badający sprawy przestępstw lub pożarów, w wyniku których ucierpiały zabytki i dzieła sztuki. Na podstawie ich analiz wskazywane są zagrożenia dla dziedzictwa kulturowego i opracowywane są strategie prewencyjne. Analitycy od sztuki gromadzą duże ilości informacji, od strat w obiektach i zabytkach muzealnych, sakralnych czy bibliotecznych w Polsce i za granicą, aż po publikacje i artykuły prasowe na ten temat. Na tej podstawie opracowują analizy dotyczące przedmiotu przestępstw, prognozują zagrożenia dotyczące muzeów, bibliotek czy zabytków nieruchomych, opracowują taktyczno-kryminalistyczne zasady ich ochrony. Przy współpracy z Działem Metod i Technik Ochronnych NIMOZ, będącym „operacyjnym” ramieniem ochrony rynku sztuki, chronią zabytki i dzieła przed kradzieżą, pomagają zabezpieczać je technicznie i transportować.
Gdyby Juliusz Machulski o tym wiedział, scenariusz filmu „Vinci” mógłby wyglądać zupełnie inaczej, prawda?
ŹRÓDŁO: nimoz.pl, Regulamin Oranizacyjny NIMOZ, skradzionezabytki.pl
Dodaj komentarz